15 Mart 2010 Pazartesi

hayat

Aslında yazmak gibi bir niyetim yoktu ama biraz once bir yazı okudum ve paylaşmak istedim. Çok takip ettiğim birisi değildi ama genede biliyordum. Haftasonu köşesinde yazdığı yazıyı yeni okudum ve birşeyler düğümlendi içimde. Ne denir böyle durumlarda bilemem am Allah sabır versin, mekanı cennet olsun. Radikal yazarlarından Kaan Sezyum kısa bir süre önce eşini kaybetmiş ve köşesinde acısını paylamış.
Yazıdan küçük bir alıntı ve devamını okuyabileceginiz link.
"Sabahtan akşama çevremdeki birçok şeyde birlikte yaşadığım, eğlendiğim ve mutlu olduğum insanı görüyorum ister istemez. Neyse ki şimdi kendisini Heybeli’ye bıraktık. Bir süre sonra o da adanın bir parçası olacak, Heybeli’ye her gittiğimde belki de enseme konan bir sinek, topraktan çıkan bir çiçek, ağacın tekinde ekşi bi erik ya da peşimden gelen yavru bi kedi olacak. Şimdilik beklemekte yarar var. Hiçbir şey kaybolmuyor, bu da bir gerçek.
Hep çok şanslı olduğumu düşünürdüm. Hâlâ da düşünüyorum galiba. Hep istediğim işi yaptım, beni sıkan protokollere, ıvıra zıvıra bulaşmadım, zora gelmedim, her işim iyi gitti... Ama geçen haftaki bomba biraz fena patladı bende. Şu anda evrensel şans skalasında eksilere düştüm sanırım. Bundan sonrası yukarı çıkış olabilir sadece."


http://www.radikal.com.tr/Radikal.aspx?aType=RadikalYazarYazisi&CategoryID=41&ArticleID=985451#

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder