Yıllar önce sisli bir sonbahar günü tanıştım Amsterdam'la. İlk gelişimdi ve çok hoşuma gitmişti bu şehir. Sonbaharın kendine has renkleriyle sis bütünleşmiş, şehir gözüme masal diyarları gibi görünmüştü. Birkaç gün süren misafirliğimiz boyunca içimden "bu şehride yaşamak ne güzel olurdu" diye geçirmiştim.
Hiç ummadığım bir zamanda içimden geçenler gerçekleşti ve bir senedir burada yaşıyorum. Ama artık masal diyarları gibi gelmiyor bu şehir bana. Sürekli sisli ve soğuk havasıyla beni üşüten bir yer burası. Buna sebep gerçekten havası mı yoksa buradaki yalnızlığım mı bilmiyorum. Ama bir daha içimden geçirdiklerime dikkat etmem gerektiğini biliyorum..
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
pianthus, benim de buradaki ilk yilim cok cok cok acayip yalniz gecmisti, hic arkadasim yoktu ve evden disari adimimi da atmiyordum. Internet basindaydim surekli ve msn hep acikti. Annemler de bir gun bile olsa konusmasak merak ediyorlardi. 10 gun evden hic disari cikmadigim bir zaman olmustu, korkmustum kendimden.. Kapi calindiginda 'kim o?' diye sesleniyordum, hala TR'deymis gibi. Sonra Hollandaca kursuna gitmeye basladim, sonraki sene okula kaydoldum ve bir tirmanis salonuna uye oldum ve haftada 1 gun de gonullu calismaya ormana gidiyorum. (bunlarin hepsinden blogumda bahsediyorum zaten) ve burada yeni arkadaslarimin olmasini ve yeni bir cevre edinmem gerektigini kabullendim. TR'yi eskisi kadar aramiyorum artik. Ilk sene benim icin cok zor olmustu, o yuzden belki seni anlayabilecegimi dusundum.. Ben hep buralardayim, profilimde mail adresim var, istedigin zaman yaz,.
YanıtlaSilumarim guzel anilar biriktirirsin sen de bu sehirde,,
Çok teşekkürler:) Alışıyorum tabiki zamanla ama genede insan özlüyor eski yaşadığı şehri. Aslında yurtdışında yaşamaya yabancı değilim, 2 senede Almanya'da kalmıştık. Ama her yeni ülkede yeniden düzen kurmak ve alışmak biraz zaman alıyor. Evden çıkmama işini bende Almanya'dayken yapmıştım:))İyi haftasonları.
YanıtlaSil